Kenjutsu

Kenjutsu (剣 術) jest jedną z klasycznych japońskich sztuk walki mieczem, tzw. koryū-bujutsu. W historii istniało wiele różnych szkół szermierki japońskim mieczem. Przedmiotem nauczania tych szkół było skuteczne władanie mieczem w realnej walce.

Kenjutsu była podstawową sztuką walki stosowaną przez samurajów. Miecz na przestrzeni całej historii Japonii uważany był za symbol i główną broń stanu rycerskiego, nazywano go często “duszą samuraja”.

Jednym z dwóch podstawowych rodzajów miecza jest:

Niektóre klasyczne szkoły miecza, sięgające rodowodem średniowiecza, takie jak: Katori Shito Ryu i Kashima Shin Ryu przetrwały do dziś. Adeptom tych szkół nie nadaje się stopni mistrzowskich dan, lecz odpowiednie certyfikaty tzw. menkyo kaiden.

Dojo w Kashima:

Naukę kenjutsu rozpoczyna się od ćwiczeń z drewnianymi mieczami (bokken, bokuto) oraz bambusowych owiniętych skórą, do ćwiczenia z kontaktem (fukoroshinai).

Następnie stopniowo przechodzi się do używania prawdziwego ostrego miecza (katana).

Ćwiczenia praktyczne w kenjutsu wykonuje się najczęściej w formie kata, do których używa się mieczy drewnianych. Popularne są również uderzenia rękojeścią oraz chwyty, dźwignie i podcięcia stosowane w walce wręcz, (pierwowzór późniejszego jiu-jitsu także aikido).

Do niektórych ćwiczeń techniki cięcia, stosuje się prawdziwe miecze. Cięcia i pchnięcia wykonuje się wówczas na nasączonych wodą i zrolowanych matach ze słomy ryżowej. Nazywa się tameshigiri.

Z tradycyjnych szkół szermierki kenjutsu wywodzą się nowoczesne sztuki i sporty walki: kendo, iaidō i battōdō.

KATA

Kashima Shin Ryu Ken-Jutsu